www.lighting-gallery.pl

toomm40 napisał(a):faktycznie, taka sama jak moja, tylko klosz troszkę inny materiał ma. te lampy całkiem fajnie świeciły , chociaż ta moja miała dość gruby ten abażur i sporo światła zostawało . ta Twoja wydaje się być nieco lepsza pod tym względem.
w mojej lampie przez długie lata wkręcone były świetlówki kompaktowe typu SL. jedna 18W jako wersja "do siedzenia i oglądania telewizji" i druga 25 watt , jak było trzeba więcej lumenów do czytania , pisania itp

Oprawy podłogowe Polam Radom występowały z różnymi typami abażurów w różnych kształtach, chyba nie miało to jednak wpływu na oznaczenie typów. Abażury dla Polamu często były szyte przez prywatnych rzemieślników. Istniała także wersja stołowa takiej lampy, ale na jedną żarówkę w górę ( widać takie na okładce płyty Lady Pank "Ohyda" z 1984).

COŚ się wprowadziło do mojego domu Ot lampka biurkowa może warsztatowa... Fotka Sławka, mam nadzieję że sie nie obrazi że ją tu umieszczę. W takim tez stanie do mnie dotarła.



lampkę rozebrałem, oczyściłem i tu miałem później niezły dylemat. Oryginalnie była pokryta miedzią i czerniona, ponieważ miedź się przez lata utleniła więc pojawiła się zwykła rdza, niewiele ale jednak. O ile odbłyśnik i rurka były OK, to już w podstawie były widoczne wżery, więc postanowiłem że ją po prostu pomaluję na czarny mat. Przy tym pod farbą łatwa do usunięcia jest oryginalna, niczym nie szlifowana ani nie szpachlowana powierzchnia, więc w razie gdyby mnie naszło to mogę farbę usunąć bez żadnych strat dla samej lampki. Ot, konserwacja spełniająca funkcje estetyczne Po wygląda mniej więcej tak, kabel jest jaki jest, właściwy w oplocie zamontuję jak znajdę włącznik godny tej lampki.







I to co lubimy najbardziej





Dla mnie bomba Zapakuję w nią filamenta 6W tak żeby nie robić piekarnika pod zamkniętym odblaskiem i niech świeci przy biurku

Świetny okaz pozazdrościć tylko, skoro wyrób przedwojenny ciekawe jak przetrwała wojnę, może świeciła na mapę jakiegoś generała który opracowywał plan jakiejś bitwy, może nawet tej pod Studziankami Można do tak starej oprawy dopisac całkiem fajna historyjkę!!

galad napisał(a):Świetny okaz pozazdrościć tylko, skoro wyrób przedwojenny ciekawe jak przetrwała wojnę, może świeciła na mapę jakiegoś generała który opracowywał plan jakiejś bitwy, może nawet tej pod Studziankami Można do tak starej oprawy dopisac całkiem fajna historyjkę!!

pewnie była po prostu w jakims starym biurowcu, ewentualnie w prywatnym domu, nie wszystko podczas wojny było zniszczone;)

Ciężko stwierdzić co taka lampka przeszła. Może stała w jakiejś szopie, może kilka pokoleń ludzi odrabiało przy niej lekcje, a może i jakiś generał kreślił plany natarcia w jej świetle Tak czy inaczej taki przedmiot ma jakąś swoją przeszłość.

Super zrobiona renowacja.
W jaki sposób nakładałeś farbę i jakiej firmy?
I czym pokryłeś środek reflektora?
Czy piaskowałeś lampę?

Ja odnawiałem tylko mosiężne lampy, a stalowe jakoś stoją bo nie mam do nich serca. Ta rdza mnie wkurza, a szkoda żeby ich nie używać.
Oprócz tych pięciu na zdjęciach mam jeszcze inne stalowe Marciniaki i Braci Borkowskich.




Akurat ten model był bardzo powszechny, stały w wielu firmach i instytucjach państwowych, u urzędników niższej rangi.
Ale były także np. w Belwederze, a konkretnie na biurkach adiutantów Piłsudskiego. Zdjęcie może być trochę mylące, ale to zgrubienie na rurce jednej z lamp, to po prostu owinięty kabel.

ZbieraczStaroci napisał(a):W jaki sposób nakładałeś farbę i jakiej firmy?

Farba to zwykła farba akrylowa w spraju, ma tą zaletę że latwo nałożyć i zawsze można usunąć po prostu mocząc w rozpuszczalniku nitro. Tak samo odbłyśnik, przy czyszczeniu oryginalna farba sama zeszła odkrywając pod nią rdzawy nalot. Z tym że użyłem farby mającej niby imitować stalowe felgi, jest przyjemnie szara i nie świeci jak chrom a przy tym się nie ściera przy byle dotknięciu.

ZbieraczStaroci napisał(a):Czy piaskowałeś lampę?

Absolutnie piaskowanie nie wchodzi w grę! Zniszczyło by się tylko tym sposobem całkiem ładną powierzchnię która skrywa się pod warstwą rdzy i brudu. Ponieważ wiele lat czyściłem różne złomy z ziemi więc mam do perfekcji opanowaną metodę elektrolizy.
Woda+sól kuchenna+prąd+czas+czyszczenie wełną stalową i płynem do naczyń dają w rezultacie praktycznie nienaruszoną powierzchnię pozbawioną rdzy i innych nalotów, na tyle nienaruszoną że wciąż widać ślady powyoblaniu odbłysnika. Tak wyglądały "składniki" lampki po czyszczeniu.



Widać też wżery na podstawie które przyczyniły się do pomalowania całości, wyglądają jakby była tam dalej rdza ale to efekt robienia zdjęć po ciemku.

Tak Ps. to ta lampka jest bardzo udana konstrukcyjnie. Kiedy świeci żadne światło nie dostaje się gdzieś indziej niż tam gdzie ma trafiać czyli pod lampkę, nie ma tych denerwujących otworków wentylacyjnych jak w dzisiejszych wynalazkach które czasem rażą po oczach.

Coś dla fanów kul Oprawa podłogowa produkcji Aries Poznań. Solidne polskie wykonanie sprzed lat. Ma ich grubo ponad 20, a wygląda jak nowa. Stal malowana proszkowo. Ogólnie cała oprawa jest dużo lżejsza, niż zawsze mi się wydawało.





Brak danych jaki to typ, ani maksymalna moc żarówki. Oprawa świeci całkiem przyzwoicie i dobrze rozprasza światło, niemniej klosz zabiera go dość sporo, nawet przy 100W żarówce.
Porcelanowa oprawka wskazuje, że przystosowana jest do mocniejszych żarówek.


Bez klosza też całkiem nieźle się prezentuje:

Wsadź do niej sodę 50 watt

Farel03 napisał(a):Wsadź do niej sodę 50 watt

Zbyt żółto by się zrobiło.