Pierwsza dwuczłonowa Pesa oznaczona jako SA131-001:
Jeden z wagonów EN57 należącej do SKM w całości oświetlony T8 23W 840:
Bezprzedziałowy wagon 1 klasy standardu Z1 o oznaczeniu 152A wyprodukowany przez Cegielskiego:
Później na bazie 152A powstał 154A czyli odmiana z wnętrzem 2 klasy:
W kilku 154A wydzielono strefę dla rowerów:
Poza dużą częścią 141A (produkcja 1989-1992) PKP Intercity ma bardzo mało innych typów Y w 100% oryginalnych, jest trochę wagonów zmienionych w bardzo małym stopniu, lecz dla osoby zwracającej uwagę na szczegóły to nie jest już to samo, Przewozy Regionalne za to jak najbardziej mają sporo takich wagonów i to różnych typów, tutaj 111Ab ze stacji Leszno wyprodukowany w 1971 lub 1972 roku:
Maszyna która przyciągnęła skład w którym był ten wagon:
Wagon 140A zmodernizowany do obsługi trasy Przemyśl - Szczecin (w Gdyni wyjątkowo był w składzie pociągu specjalnego), widać odmienne podejście w kwestii oświetlenia przedziału w porównaniu do wcześniej wykonywanych modernizacji, zamiast dwóch rur 36W obok siebie w jednym rastrze tutaj rury 36W są w osobnych rastrach zlokalizowanych bezpośrednio nad siedzeniami. Drugą odmienną rzeczą jest to, że zamiast osiągnięcia zmniejszonego całkowitego strumienia poprzez wyłączenie jednej ze świetlówek, tutaj na równoważnym ustawieniu pracują obie świetlówki lecz zmniejszany jest strumień świetlny nich samych.
W EN71-035, EN57-1729 i paru innych SKMkach w ramach naprawy poziomu utrzymania P4 wprowadzono kilka modyfikacji, największych zmian dokonano w obrębie przedziału dla podróżnych z większym bagażem. W większości EN57 (wczesne egzemplarze miały trochę inne rozplanowanie które zostało potem zmienione na rozwiązanie z późniejszych jednostek fabrycznych, co ciekawe to wczesne rozplanowanie przypominało pod pewnymi względami tu opisaną współczesną modyfikację) oryginalnie była to przestrzeń między kabiną, a przedsionkiem wejściowym której to obręb z zewnątrz wyznaczały podwójne drzwi ręczne i 2 okna o szerokości 750mm (numer 1900 i wyższe mają drzwi i 1 okno o szerokości 1100mm). Taki duży przedział który w danej chwili jest od strony czoła składu w całości pełni rolę przedziału służbowego przez co mimo dużej ilości wolnej przestrzeni przewóz rowerów może odbywać się jedynie w bagażówce od strony tyłu składu w przypadku gdy jedzie solowa EN57 lub EN71 albo gdy jedzie dwuskład lub trójskład to w bagażówce z tyłu czołowej jednostki i w bagażówkach pozostałych jednostek. Żeby wyeliminować niedogodność braku przestrzeni do przewożenia rowerów na czole składu, w opisywanych przypadkach usunięto ścianę działową między bagażówką, a przedsionkiem wejściowym, za to dodano nową między strefą z oknami, a strefą z drzwiami ręcznymi. W wyniku tego przedziały służbowe są tu małe, odległość między ścianami działowymi tego przedziału jest taka jak szerokość otworu drzwi ręcznych które prowadzą bezpośrednio do tego przedziału, a pozostała część dawnej klasycznej bagażówki jest otwartą przestrzenią dostępną dla pasażerów niezależnie od kierunku jazdy. Zostały wstawione wieszaki rowerowe. Klasyczne bagażówki w EN57 i EN71 są oświetlone 4 świetlówkami 25W, oczywiście każda w niezależnej oprawie. W wariancie zmodyfikowanym z EN57-1729 przedział służbowy oświetla jedna plafoniera, a w części pasażerskiej zachowały się 2 oryginalne oprawy świetlówkowe 25W plus oprawa świetlówkowa z przedsionka która też jest jak była, a po zlikwidowaniu ścianki też dodatkowo doświetla. W EN71-035 zamiast zachować 2 oryginalne oprawy zamontowano jedną 2x25W będącą nowo wyprodukowanym pustakiem do rur 2x36W do którego przeszczepiono bebechy ze starych opraw. Poza taką dwójką reszta opraw jest oryginalna:
Widać 3 bezpieczniki, 2 do każdej rury osobno i trzeci do żarówek oświetlenia awaryjnego:
super klimat, i ta lokomotywka ...gdyby tak zadbać jeszcze o infrastrukturę tej kolejki,wyciąć krzaki przy torach , odmalować latarnię zwrotnicową itp. to była by baja